laatste nacht in ziekenhuis
Hoop ik in ieder geval.
Als alles meezit, mag ik morgen naar huis. Ze weten inmiddels welke bacterie mij dus dwars zit, daar zijn ze hard tegen aan 't optreden. Hup, alle ongewenste gasten mijn lichaam uit!
Vandaag was nog even onzeker of ik nou wel of niet naar huis kon. Afgelopen nacht bleek ik welgeteld 3 (!) druppels in de opvangzak van de NSK geproduceerd te hebben, nog meer munitie voor de internist/nefroloog om toch de urologen mee om de oren te slaan dat een NSK wissel wel noodzakelijk was.
Ik zou om 14:45 opgehaald worden. Ik vroeg nog of dat noodzakelijk was, ik vind dat altijd zo'n onzin. Maar de arts wilde het. "Stel dat er iets gebeurt onderweg" was zijn reactie. Wel apart; nét na de operatie moest ik helemaal naar de andere kant van 't ziekenhuis (vandaag 'maar' halverwege) en toen mocht ik wel alleen. Én lopend. Nu mocht ik én niet lopend én niet alleen. Heel raar omdat ik net na de transplantatie véél beperkter was in mijn doen en laten.
Anyway, ik werd naar het Urologisch behandelcentrum gebracht en na enige minuten werd ik opgehaald; ze gingen de NSK dus wisselen. Ik heb de verpleegkundige die er (weer) bij was toch maar even verteld dat er wel degelijk jodium in betadine zit. :-)
Gelukkig heeft deze arts (een vrouwelijke uroloog deze keer, had ik hier nog niet eerder gezien) wederom de NSK aan de bestaande hechting vastgemaakt, dus geen verdoving en geen nieuwe hechting. Ze gaf wel aan dat de volgende keer wel weer gehecht zou gaan worden. Ach, ik hoop dat die keer niet meer komt omdat dan 't slangetje uit mijn zij is... :D
Ze kwamen daarna nog het (inmiddels afgekoppelde) infuus doorspoelen; wel handig om de verbinding open te houden (plastic naaldje zat nog in mijn arm) omdat mócht ik nog wat nodig hebben aan infuus, dan hoeven ze niet opnieuw te prikken maar kunnen ze gebruik maken van de oude verbinding.
Toen er echt een zoutoplossing naar binnen gespoten werd, werd mijn arm dikker en begon de huid te trekken; hij bleek dus al verstopt. Er zat zo'n 5 cc in uiteindelijk; toen de verpleegkundige stopt en de boel afkoppelde en het infuus ook uit mijn arm haalde, 'liep ik leeg'. :D
5 cc is gelukkig niet zo veel, maar toch genoeg om mijn bureaublad goed nat te krijgen. Mijn laptop stond veilig gelukkig.
Verder nog de medicijnlijst doorgelopen met de arts; wat een puinhoop zeg. Bijna elke dag had ik wel wat te vragen/zeuren over mijn medicijnen en wat ze leverden op gezette tijden. Totaal anders dan wat ik thuis doe. Thuis slik ik medicijnen op twee momenten; als ik wakker word en 's avonds. Ja, dat zijn echt twee verschillende tijden bij mij hoor! :D
Hier krijg ik op 4 momenten pillen. Heel onhandig omdat ik net 'n ritme had thuis.
En dan stoppen ze ook nog eens spontaan met bepaalde medicijnen, zonder te overleggen. Als voorbeeld: Ik gebruik thuis 's ochtends 5 mg prednison en 's avonds 2,5 mg prednison. De eerste dagen hier kreeg ik niks. Moest ik zelf om vragen, maar bleek te komen omdat ik verhoogde dosering via infuus kreeg. 2 x 25 mg per dag. Ok; geen pillen voor mij dan.
Daarna kreeg ik spontaan 7,5 mg 's ochtends. Ik navraag doen waarom; normaal was dat voor 'n hele dag. Het bleek dat ik nu twee keer 7,5 = 15 mg per dag zou krijgen. Was wel handig geweest als ze dat hadden overlegd, maar soit. Ik krijg daarna de medicijnlijst en wat blijkt; daar staat op: 10 mg prednison. Hallo?? Wat is 't nou? Ik dus weer navraag doen, voor de 4e (!!) keer uitgelegd dat ik thuis 1x5 en 1x2,5 slik; "Ja, we vonden het al onduidelijk" was de reactie... Ze hebben me niet eens gevraagd.... zucht. En dit is dan alleen een voorbeeld van de prednison, zo ging 't ook nog met andere pillen; 3 verschillende in totaal waar wat mee was qua dosering of überhaupt niet werd geleverd...
Maar 't is inmiddels opgelost; gelukkig heb ik een grote mond af en toe en blijf ik net zo lang vragen totdat ik een (voor mij) bevredigend antwoord heb.
Ik heb me de afgelopen dagen hélemaal suf gedronken aan koffie, vanmorgen bleek dat mijn Kalium heel mooi op de 4.0 zat. Voorlopig dus nog geen kaliumbeperking voor mij :D
Mijn kreatinine bleek nu nog steeds rond de 154; daar schommelt 'ie dus al enige dagen; 157, 154, 156, etc. Wel netjes dus; capaciteit is dan (ongeveer) 48% volgens mdrd.com. Mooie waarde in ieder geval om de komende 30 jaar vast te houden, al mag 't natuurlijk áltijd ietsje meer zijn. 't Is net alsof we bij de slager zijn... :D
Morgen hoor ik wanneer ik weer naar de poli mag voor een controle afspraak en morgen zal ik ook nog even verifiëren of ik inderdaad 12 augustus eigenlijk mijn wilde 'streken' mag gaan verliezen... Of ik dan dus eindelijk wel geopereerd ga worden...
Spannend...
Aantal keer bekeken: 23505
Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...
