15-07-2011

Toen ik gisteren in het ziekenhuis lag, stil te liggen en te wachten totdat ik weer naar huis mocht, vertelde de verpleegkundige dat normaal gesproken de uitslag van de biopsie aan het einde van 't stil liggen per brief meegegeven wordt. Maar de arts die het biopt bij mij wegnam had al aangegeven dat ze een onderbezetting hebben bij de pathologen i.v.m. vakantie. Daar heb ik natuurlijk alle begrip voor. Hij gaf nog aan, zoals ik gisteren ook in mijn blog schreef, dat ik óf vandaag de uitslag zou krijgen óf ergens volgende week.

Ik had vandaag zelf gebeld met het ziekenhuis omdat ik nog een afspraak moest maken bij de nefroloog. Nadat ik dinsdag op controle geweest was, bleek het computersysteem eruit te liggen dus een vervolgafspraak kon ik niet maken; dat moest ik telefonisch doen. Dat was dus gelukt en verder had ik geen binnenkomende telefoontjes van het ziekenhuis gekregen. Wel een ander telefoontje waarvoor het schaamrood nu nog steeds op mijn kaken staat, maar daar zo meer over...

Om 17:40 ging alsnog de telefoon; veel later dan ik had verwacht. Althans; mijn telefoon gaat sowieso vaak, ongeacht het tijdstip, maar om 17:40 had ik het ziekenhuis niet meer verwacht. Het bleek dus wél het ziekenhuis. Mijn behandelend nefroloog om precies te zijn. De uitslag van de biopsie was er!

Wat blijkt; het 'goede' nieuws is dat ze geen afstotingsverschijnselen aangetroffen hebben. Goede tussen aanhalingstekens omdat ik gisteren ook schreef; van mij mag 't eigenlijk wel afstotingsverschijnselen zijn, dan kunnen ze daar op reageren, hoe heftig ook, maar dan ben ik er daarna van af.

Wel hebben ze toxicologische schade aangetroffen. Eigenlijk vergelijkbaar met de vorige keer; toen bleek mijn nier niet goed op de prograft te reageren; hetzelfde geldt nu dus vermoedelijk voor de Sirolimus die ik ter vervanging van de prograft dagelijks slik. Sowieso mocht de dosering na een half jaar iets omlaag; ondanks dat ik nog niet volledig op 'n half jaar zit, vonden ze de waarde en de uitslag van de biopsie voldoende om nu al te zakken in dosering. In plaats van 4 mg per dag mag ik nu 3 mg per dag. Over een dag of 10 moet ik weer terug voor controle en dan meten ze mijn bloedspiegel; hopen dat dan mijn kreatinine ook gelijk flink gedaald is!

Het aller beste nieuws wat de arts nog vertelde is dat de schade die ze aantroffen niet chronisch lijkt; met andere woorden; ze zijn er op tijd bij en het kan nog ongedaan worden; terug naar de oorspronkelijke waarde. Daar was ik dus érg blij mee! Met de kanttekening dat het nu wel ligt aan de serolimus en niet stiekem toch nog wat anders wat op de achtergrond speelt. Ben inmiddels wel een beetje klaar met alle vervelende onderzoeken zoals ik al eerder schreef.

Ben nu dus HEEL benieuwd wat ik over een dag of 10 te horen krijg!

Zoals net aangegeven kreeg ik vandaag nog een telefoontje; een vriend van mij zou met zijn zoon (en ik vermoed met zijn vrouw) langskomen. Hij belde omdat hij mijn deurbel niet kon vinden. Wat klopt; die heb ik niet. Maar omdat ik gisteren nogal hals over kop naar het ziekenhuis mocht/moest/kon/ging en ik onderdak voor mijn kinderen moest regelen (met nogmaals dank aan de opa en oma van mijn kinderen!) moest ik ze vandaag natuurlijk ook weer ophalen. Door alle hectiek is die afspraak er helemaal bij ingeschoten; zoals gezegd staat het schaamrood mij nu nog steeds op de kaken. Sorry Ivo! Mijn welgemeende excuses en we maken snel een inhaal afspraak!!

Zodra ik weer naar het ziekenhuis geweest ben en meer weet over mijn bloeduitslagen, komt dat vanzelfsprekend hier weer terecht!


Permalink

Aantal keer bekeken: 24373

Reacties: 0

Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...