Veel te vroeg vanmorgen...
Ik zou vanmorgen een ingelaste afspraak hebben bij de nefroloog i.v.m. het stijgen van mijn kreatinine waarde. Om 9:15 uur zou ik deze afspraak hebben. Véél te vroeg natuurlijk voor iedereen die mij een beetje kent. Vooral omdat op dat soort tijdstippen de brug bij Lent helemaal vast staat en ik dus nóg vroeger van huis moet.
Ik besloot 't anders aan te pakken. Gisteravond rond 16:45 zat ik in de auto op weg naar een bijeenkomst van mijn werk, waar ik overigens enorm veel zin in had.
Het zitten (in de auto, maar ook thuis op de bank) ging steeds slechter en slechter; ik had 'n drukkende pijn in de streek waar die nieuwe nier zit. Het voelde alsof er een ballon opgeblazen werd die op elk moment zou kunnen knappen. En dat zit niet lekker. Thuis zit ik op de bank vaak op z'n "Al Bundy's" waarbij ik probeer mijn lichaam zoveel mogelijk in 180 graden te houden. Dan valt de pijn nog 't meest mee. Maar dat rijdt zo lastig auto kan ik je verzekeren.
Ik belde mijn manager dus vanuit de auto en meldde me af voor de bijeenkomst, ik maakte rechtsomkeer en ging naar huis. Daar werd 't niet gek veel beter ook niet als ik languit op de bank zat. Ik belde toch maar voor de zekerheid met de dienstdoende nefroloog in 't ziekenhuis. Die luisterde naar mijn verhaal en vond 't relevant genoeg om mij toch te verzoeken mij te melden bij de Spoedeisende hulp in Nijmegen.
Toen ik in 't ziekenhuis aankwam was de drukkende pijn niet weg maar er was wat bij gekomen; een stekende pijn. Ik wist al; als er geen oplossing gevonden gaat worden, slaap ik niet vannacht. En dat terwijl ik mijzelf niet echt kleinzerig wil noemen.
Ik kreeg de standaard controles; bloedprikken, moest twee potjes urine inleveren; één uit 't slangetje van 30 cm, de tweede uit de nefrostomiekatheter. Sorry, erg flauw. Ik houd er over op... ;-)
Na een uur wachten (en er was érg slecht bereik, dus ik had ook niet gek veel aan mijn telefoons helaas, dus wat duurt zo'n uur dan lang!) waren de eerste uitslagen bekend. Ze konden ontstekingswaarden terugvinden in alle twee de potjes urine. Al was die waarde (nog?) niet heel hoog; er zat dus wel een ontsteking. Omdat 't in beide potjes zat, dachten ze dat 't géén blaasontsteking zou zijn, omdat dan de nefrostomiekatheter 'schoon' zou moeten zijn. Maar een urineweginfectie verwachtten ze dus wel.
Ze hebben wel een keer of 4 gekeken of ik koorts had, dat hadden ze verder bij de symptomen wel verwacht; de omschrijving van mijn (pijn)klachten in combinatie met de bloed- en urineuitslagen hadden ze wel verwacht dat ik koorts zou hebben. Gelukkig niet dus. Als ik koorts had gehad had ik sowieso moeten blijven, nu wilden ze me eventueel met wat pillen weer terug naar huis sturen.
Om zeker te weten wat er aan de hand was/is wilden ze nog een echo van mijn nier laten maken.
Met de nier zelf bleek niet veel aan de hand; dat zag er allemaal goed uit. Niet opgezet, niet dikker, geen vreemde vocht ophopingen etc.
Wel bleek mijn nierbekken wat dikker dan normaal te zijn. Dat kan verschillende oorzaken hebben; een ontsteking zoals ze al vermoedden maar ook door littekenweefsel omdat in die nierbekken die nefrostomiekatheter ligt. En die kan toch wel wat beschadigingen met zich meebrengen wat littekenweefsel veroorzaakt.
Maar nierbekkenonsteking paste dus wel in 't plaatje van mijn klachten, de bloed- en urinewaarde en omdat ik nog steeds geen koorts had, schreven ze mij wat antibioticum voor plus een pijnstiller. Ik had daar al paracetamol gekregen tegen de pijn maar dat werkte niet echt. Omdat ik veel pijnstillers niet mag (zoals ibuprofen etc omdat dit schade aan de nier veroorzaakt) schreef ze me wat heftigers voor. 't Kwam er op neer dat alles tussen dit medicijn en paracetamol ik niet mag... Dit zit in dezelfde hoek als morfine, dus ik word er wel lekker rustig van... Heb overigens vannacht ook goed geslapen... ;-) Het heet Tramadol. En nu maar hopen dat 't allemaal weer snel achter de rug is.
De arts in 't ziekenhuis vond 't verder onzinnig om mij nog naar de afspraak de dag erna om 9:15 te laten komen; vooral omdat ze nu ook mijn kreatinine geprikt hadden etc. Ik werd daarom vanmorgen gebeld door het ziekenhuis; komende dinsdag om half twaalf heb ik nu de ingelaste afspraak; Het goede nieuws gisteren was dat mijn kreatinine op dat moment 187 was, dus beduidend lager dan dinsdag bij de nefroloog. Nu hoefde ik dus vanmorgen niet naar 't ziekenhuis, maar wel komende dinsdag, ze willen nu wel weten of 't zo blijft of dat 't weer stijgt of wat. Ik ben er dus nog niet helemaal van af.
Ohja, was ik dinsdag nog vergeten te vertellen; ik weet nog steeds niet wanneer ik opgenomen ga worden voor de operatie waar ze dat stukje wild vlees weg gaan halen. Zelfs de nefroloog vond 't nu wel erg lang gaan duren. Met andere woorden; ik hoop dat ik nu wel snel een reactie krijg vanuit het ziekenhuis...
Dat was 't weer voor vandaag...
Aantal keer bekeken: 24672
Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...
