rekensommetje...
Schoot me net nog wat te binnen na 't lezen van een berichtje op www.nu.nl:
Ik heb al meerdere malen verteld dat er eiwitten in mijn urine zit. En dat is niet goed. Sterker nog; het is dodelijk, vooral als je er te laat bij/achter komt.
Nu las ik op nu.nl het volgende bericht:
http://www.nu.nl/wetenschap/2250349/eiwit-in-urine-voorspeller-vroegtijdige-dood.html
Niks nieuws onder de zon dus; ik wist dit al en velen van jullie mét mij, omdat ik hier regelmatig over blog.
Wat wel interessant is:
Ongeveer een op de tien volwassen Nederlanders heeft chronische nierschade, maar de aandoening leidt lang niet altijd tot klachten.
Nu hebben er zich nog nét geen 60 personen zich geregistreerd voor mijn 'nieuwsbrief'. Dat houdt dus in dat (let op: klein rekensommetje) 59 x 10% = 5.9 mensen die mijn blog lezen (gemiddeld dan) net als ik chronische nierschade hebben. Dat zijn er best veel en de kanttekening hierbij is dat dit 'slechts' de geregistreerde lezers zijn. Dan 'spam' ik mijn site ook nog via RSS, via skype, via msn en via Twitter en via mond-op-mond (reclame) (helaas) :-)
De potentiële groep (mee)lezers is dus best uitgebreid, 10 procent daarvan heeft dus wellicht onopgemerkt nierschade...
Ik daag jullie uit toch eens langs de huisarts te gaan; Ondanks dat het statistiekjes zijn waarmee ik nu reken, lijkt 't mij vrij onwaarschijnlijk dat NIEMAND van mijn lezers 0 nierschade heeft. Durf jij de gok aan langs de huisarts te gaan?
Als je bij jezelf denkt: "Maar ik heb nergens last van", dan roep ik: dat had ik ook niet. Pas ONDER de 30 procent ga je het lichamelijk merken en dan is 't overigens direct ook een aflopende zaak, met de kanttekening erbij dat het dus nog wel enige maanden stabiel kan blijven zoals bij mij tot gisteren.
Let wel: dit is NIET om jullie angst aan te praten. Zeer zeker niet. Slechts een rekensommetje van 10% van mijn lezers wat toch 5.9 personen oplevert... ik wilde 't toch even delen met jullie!
Aantal keer bekeken: 23638
Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...
