Nucleair onderzoek - Deel 2
Na een kop koffie, het schrijven van de voorgaande blog en het eten van een boterham, ben ik weer op weg gegaan naar Nijmegen voor deel twee van het nucleaire onderzoek.
Onderweg in de auto heb ik nog even heel hard "Radioactive" van "Imagine Dragons" gedraaid. Vond ik wel toepasselijk. En gelijk nog wat goede herinneringen aan de Ohio trip met Raoul en het concert van Imagine Dragons in Barcelona met Evy, Raoul en Patty. Maar ik dwaal af.
In het ziekenhuis kreeg ik weer een een halve liter water te drinken vóór het onderzoek kon plaatsvinden. Daarna werd ik meegenomen naar dezelfde onderzoeksruimte als vanmorgen; uitleg van de radiologe (een vrouw deze keer) gekregen over hoe ik moest staan en of ik dat wel vol zou houden. 30 minuten lang stilstaan (echt zonder te bewegen) is serieus een zware opgave!
Daarna was 't tijd voor mijn tweede portie Technetium-99m. Vanmorgen ging dat vrij snel/gemakkelijk in mijn linker arm. Omdat ik nu stond in plaats van lag, was mijn rechterarm op 'n makkelijkere positie om aan te prikken. Echter na een verwoede poging van de radioloog bleek dat dit toch niet de juiste arm. De naald ging vrij makkelijk mijn arm in, maar raakte de ader niet goed. Hij zat of op littekenweefsel of op 'n klep. maar in ieder geval kreeg ze het infuus niet werkend.
Dus toch mijn linker arm maar weer. Echter was dat gezien de grootte van het apparaat niet heel handig en moest zij mij met haar linker hand prikken. Wonder boven wonder ging dit goed. Gelukkig kwam de radioloog van vanmorgen nog even langs, hij kon direct de Technetium aangeven en ik had ook een taak: ik moest op de "play-knop" drukken op de monitor; daarna moest ik 30 minuten stil staan.
Wel bijzonder om te zien: bij het inspuiten van die Technetium kon ik direct op de monitor meekijken hoe dit door mijn lichaam raasde. Echt wonderbaarlijk snel! Binnen 3 seconden waren mijn hart, lever en lies-slagaders zeer duidelijk zichtbaar. 2 seconden later was dit egaal verlicht en werd mijn transplantatienier duidelijk zichtbaar.
Wel een paar miljoen 'lichtpuntjes' dus, Tijs! :-)
Daarna dus 30 minuten stil blijven staan. Ik werd nog met een stuk tape vastgeplakt aan de camera. Jammer dat daar geen foto's van zijn. Zag er raar uit denk ik... ;-)
Uiteindelijk is het radioactieve materiaal via mijn nier naar mijn blaas gegaan.
Nog steeds ben ik benieuwd hoe ze nu enige vorm van obstructie kunnen vinden, als ik sta of lig heb ik minder last van mijn nier dan als ik zit. Mocht iemand nog een camera hebben die gammastraling kan meten; kom gerust even langs. Ik ben nog wel even radioactief....
Als ik uitslag van de arts heb, hij belt begin komende week ga ik vanuit, dan meld ik mij weer!
Nogmaals dank voor alle reacties; onder mijn blog, zichtbaar of niet, op facebook; ik waardeer het heel erg!
Aantal keer bekeken: 24310
Disclaimer
Ik ben mij er van bewust dat ik soms nogal ongenuanceerd over de verhandelingen van iedereen in het ziekenhuis schrijf. Het is geenszins mijn bedoeling om wie dan ook in discrediet te brengen. Ik ben iedereen die de afgelopen twee jaar (en langer) zich heeft bemoeid met mijn gezondheid enorm dankbaar. Zonder alle (vakbekwame) mensen in en om het ziekenhuis had ik 't niet gered. De kanttekeningen die ik af en toe zet, zijn mijn interpretaties, niet strikt noodzakelijk feit. Het is altijd makkelijk commentaar te geven op dees en geen maar ter vergelijking; ikzelf ben o.a. docent 'interviewtechnieken' en ik stel soms ook meervoudig gesloten vragen...
